آرمل جوونسل گملو
چکیده
پژوهش حاضر به بررسی مضامین و چالشهای مخدر نگاری (نوشتار مخدر) در رمان یک رمان فرانسوی اثر فردریک بیگبدر، نویسندۀ معتاد به کوکائین میپردازد. این پژوهش در احوال امروزه که مشخصهاش مصرفگرایی ، ...
بیشتر
پژوهش حاضر به بررسی مضامین و چالشهای مخدر نگاری (نوشتار مخدر) در رمان یک رمان فرانسوی اثر فردریک بیگبدر، نویسندۀ معتاد به کوکائین میپردازد. این پژوهش در احوال امروزه که مشخصهاش مصرفگرایی ، هدونیسم (فلسفۀ لذتگرایی)، فردگرایی و خودزندگینامهنویسی است، ریشه دارد. در تلاش هستیم تا نشان دهیم چگونه فردریک بیگبدر موفق میشود اعتیاد به کوکائین (خود) را در جامعۀ غربی پسامدرن توجیه کند. او افق تأملات اجتماعی-فلسفی خود را در مورد مواد مخدر غیرقانونی گسترش میدهد تا به طور کلی هدونیسم و اعتیاد به مواد مخدر را بستاید. بنابراین، بر اساس رویکردی که هم متنی است و هم فرامتنی، مقاله این عقیده را که فردریک بیگبدر نویسندهای معتاد-هدونیست و آزادیخواه است و یک رمان فرانسوی بیانی مخدرنگار-توجیهگر را شکل میدهد. از دور، این رمان تجسمی واضح از آن چیزیست که ما پیشنهاد میکنیم آن را به تبعیت از فیلیپ لوژون، اتوتوکسیکوبیوگرافی (خود اعتیادنگاری) بنامیم، یعنی خودنگاریِ یک معتاد به مواد مخدر، که داستان اعتیاد خود، معنای شخصیت و فلسفۀ زندگیاش او را به نمایش میگذارد.
